Diyabet Nedir?

Şeker hastalığı (diyabet) kalıtımsal ve çevresel etkenlerin sonucu olarak ortaya çıkan ve kan şekeri seviyesinin yükselmesiyle (hiperglisemi) karakterize metabolik bir bozukluktur. Şeker metabolizmasının düzenlenmesinde en önemli rolü pankreas kaynaklı insülin hormonu sağlar.
Sağlıklı bireylerde kana geçen glukoz (kan şekeri) pankreastan salgılanan insülin hormonu yardımıyla hücrelerin içine alınır. Şayet insülin yoksa yada etkisi bozulmuş ise şeker hücrenin içine taşınamayacağı için, kan şekeri seviyesi yükselerek şeker hastalığı ortaya çıkar.
Hastalık insülin salınımında veya etkinliğinde yetersizliğe bağlı olarak gelişir. Kan şekeri seviyesinde ani yükselmeler hastayı hayatı tehdit eden şeker komasına sokabilirken, kronik olarak kan şekeri seviyesinin yüksek seyretmesi organ hasarlarına sebep olmaktadır tip 2 diyabet

DİYABETİN SEBEP OLDUĞU ORGAN HASARLARI

Kalp krizi ve felç gibi klinik durumlarla sonuçlanabilen küçük ve büyük damarlarda tıkanmalar (aterosklerotik kalp damar hastalıkları, serebrovasküler hastalıklar, periferal damar hastalıkları)
Görme kayıpları ve körlüğe neden olabilecek göz hasarı (retinopati). Yaşlı olmayan erişkinlerde körlüğün en sık nedeni mikroanjiopatiye bağlı retinal hasarlanmadır.
Böbrek yetmezliği ve diyaliz tedavisine neden olabilecek böbrek hasarı (nefropati). Erişkin böbrek yetmezliğinin en sık sebebi diyabettir.
• Ayak ülserleri, ampütasyonlar (kol ve bacakların tamamen ya da kısmen cerrahi yöntemlerle kesilip alınması) ve eklem deformitesi riskini artıran periferal sinir hasarı (nöropati). Kan damarlarında hasarla beraber el ve ayaklarda olan his kaybı diyabetik ayağa neden olmaktadır. Şeker hastalığı travmaya bağlı olmayan erişkin ampütasyonların en sık nedenidir.
• Kalp hasarı (diyabetik kardiyomyopati); kalp kaslarında hasar sonucu kalbin gevşemesinde ve doluşunda bozukluk ve kalp yetmezliği. Kan şekeri yüksekliğinden bağımsız olarak gelişir.
• Kas güçsüzlüğü (diyabetik amyotrofi)
• Beynin damar yapılarındaki bozukluk ve insülin etkileşiminin azalmasına bağlı erkene bunama riskinde artış (diyabetik ensefelopati)
• Erkeklerde sertleşme bozukluğu (erektil disfonksiyon)